De rust in Kolhorn, het voormalige ansjovissersdorp aan de voet van de Westfriese Omringdijk, is onlangs ernstig verstoord geweest vanwege de kerkklok. Al honderden jaren slaat in de toren van de Laurenskerk een ijzeren hamer elk heel en halfuur één of meerdere keren de tijd. Tót de zomer van 2024, toen de gemeente Hollands Kroon er een paar klachten over kreeg en eenzijdig besloot dat het voortaan maar stil moest zijn tussen 22.00 en 7.00 uur. Dat schoot veel andere dorpsbewoners, voor wie deze “hartslag van hun dorp” juist een voorwaarde is om rustig te kunnen slapen, in het verkeerde keelgat. Het vermoeden werd zelfs uitgesproken dat de klacht was gekomen uit de hoek van “ecologische radijsrukkers uit de stad.” Dat bleek niet helemaal waar, maar de gemeente gaf eerlijk toe slechts twee klachten te hebben gehad en daarop iets te voortvarend te hebben gehandeld. De beslissing is na zes maanden (voorlopig) teruggedraaid en men gaat met bewoners in gesprek.
Klokkenmaker Houkes uit Schagen heeft inmiddels het geluid gewoon wat zachter gezet (want dat kan ook), maar daarover is het laatste woord ook nog niet gesproken. Misschien moet hij binnenkort terug om het volume weer op te voeren, precies zoals het was.
De klok van brons werd in 1792, toen Kolhorn nog een vissersdorp aan de Zuiderzee was, na een brand als tweedehandsje overgenomen van Harlingen.
Bron Volkskrant 22-02-2025
