Er zijn ons dit voorjaar twee markante ambassadeurs van het westfries dialect ontvallen. Ik heb ze beide mogen ontmoeten….

Piet Zee 1939-2024

Als we als Westfriese Deurloupers ‘de waaid uit gaan’ is dat nooit zonder voorgebakken hoogtepunten die ter lering en vermaak zijn. Dat heeft al veel bijzondere en interessante ontmoetingen opgeleverd. In oktober 2021 brachten het Blôtebiene- en het Pannepad ons van Aartswoud in de richting van Lambertschaag en Twisk. In Twisk bezochten we de voormalige slagerij van Piet Zee. (Pal naast het huis “Zeezicht”. Wat voor zich spreekt.) Toen we aanbelden deed vrouw Riet de voormalige winkeldeur open. In haar kielzog stond Piet in een ruimte die nog herinnerde aan het slagersvak, hoewel de slagerij al sinds 1997 was gesloten. Daarna stond Piet Zee ons op zijn eigen manier te woord. In een mirakels mooi westfries dialect. Met trots liet hij zien waar en hoe zich zijn slagersbestaan had voltrokken. Dat hij daarnaast een reputatie als conferencier had opgebouwd werd vanzelf duidelijk, want hij lardeerde zijn bespiegelingen tersluiks met hilarische anekdotes uit zijn ruime conference-repertoire. Alsof het om doorregen spekjes ging. En wij maar lachen…

Hij kreeg als slager natuurlijk allerlei mensen over de vloer die hij goed kon bestuderen en herkennen. Dat verwerkte hij in zijn verhalen waarin hij de clou precies met de juiste timing kon neerzetten. Zo kreeg hij de lachers, ook bij ons, op de hand. Door de jaren heen had hij geleerd om hele zalen ‘westfries plat’ te krijgen.

Piet Zee rondde ons bezoek en zijn spontane conference af met:  “Nou jonges, we moste d’r mee ophouwe, want ik wor verveulend…….” Famous last words. In april van dit jaar hield Piet Zee er definitief mee op. Hij overleed op 85 jarige leeftijd. Rust zacht Piet.

Via de opnames op Westfriesland Plat en YouTube blijft hij en het Westfries dialect bij ons voortleven.

Effe buurten met PIET ZEE. Een interview met Piet:   link

Meer over een wandeling over het Blôtebiene- en Paddepad: link