Een gedenksteen herinnert aan een dijkdoorbraak in een tijd dat de Wieringermeer nog uit water bestond en deel uitmaakte van de soms verraderlijke Zuiderzee. De laatste keer dat de Westfriese zeedijk hier moest wijken was in de nacht van 30 op 31 januari van het jaar 1877. Een zware storm – die tientallen mensenlevens eiste – sloeg tussen Aartswoud en Lambertschaag maar liefst vijf gaten in de dijk en grote delen van het achterliggende land van de Vier Noorder Koggen kwamen blank te staan. Toen de storm was uitgewoed en de gaten in de dijk gedicht, konden de drie watermolens van Lambertschaag met hun zegenrijke arbeid beginnen. Ze sloegen het water uit via de sluis van Lambertschaag die hier, 200 meter westelijk, was gelegen. De sluis werd, toen de Wieringermeer in 1931 was drooggemalen, overbodig en in de jaren zeventig afgebroken. De molens waren reeds eerder onder de slopershamer gevallen. Als een herinnering aan aloude tijden ligt hier de steen die de voormalige sluis sierde. 

bron: stichting historisch Abbekerk