De dijk heeft altijd onderhoud gevergd. Zwakke plekken moesten weer opgelapt met klei, waarvoor men " ter naaster plaatse en minste schade" grond heeft afgegraven. Zo zijn de met water volgelopen gaten in het land ontstaan, de kleiputten. De kleiputten zijn onderdeel van het provinciaal monument.

Omdat het dijkmateriaal thans van elders komt hebben ze hun functie verloren en zijn ze grotendeels verland. Het zijn nu schilderachtige waterplasjes met veel riet, bloeiende oeverplanten, bomen en struiken die vanaf de dijk prachtig zijn te overzien.

bron o.a.: "het Omringdijkpad" / F. van Loo