De Westfriese Omringdijk is ongeveer 800 jaar oud. Erkend erfgoed en provinciaal monument. Aan de ene kant beschermd en gewaardeerd als parel in de Noordhollandse kroon, maar aan de andere kant net zo makkelijk op de schop genomen. En hoe machtig ook zijn status, het is meestal geen aanleiding om hem met fluwelen handschoenen aan te pakken. Ik ben me als dijkworhipper vaak genoeg rot geschrokken bij de plotselinge aanblik van onverbiddelijke graafarmen in een opengereten dijklichaam. Ik weet inmiddels ook dat tijd alle wonden heelt. Als alles weer is afgedekt met een laagje teelaarde waarin moeder natuur haar zaadjes kan laten ontkiemen, ligt de boel er na een jaartje weer bij alsof er nooit wat was gebeurd.
Ik noteerde de laatste jaren onder andere het volgende gerommel aan de dijk:
In 2001 wandelde ik nietsvermoedend tegen de dijkversterking achter Onderdijk aan. Op dat moment was de dijk daar volledig weggegraven! Eeuwenoude paalresten en natuurstenen lagen er op hopen. Nu allang een keurige dijk die er bij ligt als nooit tevoren.
Niet ver van mijn woning wringt de Omringdijk zich ongemakkelijk door het Alkmaarse naar het oosten. Hier kreeg het Oudorperdijkje in 2005 een botoxbehandeling met overigens gunstige gevolgen voor het dijklichaam, dat zich in dit hoekje van Alkmaar waarachtig wat uit de anonimiteit ontworstelde. Netjes geworden.
In 2007 trilde het oude dijklichaam ten oosten van Alkmaar lange tijd onder het geweld van enorme graafmachines. De provincie Noord-Holland reconstrueerde het oostelijk deel van de Ring Alkmaar, onderdeel van de provinciale weg N242. De dijk kreeg er een zijarm bij die het verkeer via een nieuwe tunnel naar de Slingerdijk en dan naar Oterleek kan leiden. Er werd ook een lang geluidsscherm opgetrokken die het dijkgebeuren met bijbehorende natuurwaarden scherp scheidt van de voortdurend voortrazende verkeersslang tussen Alkmaar en Heerhugowaard. Keurig.
actueel
In datzelfde jaar begon het dijkversterkingsproject tussen Enkhuizen en Hoorn, dat nog altijd niet is afgerond en zo langzamerhand een gebed zonder eind lijkt te worden. Met “Integrale deelplannen” lagen ten grondslag aan verschillende grote ingrepen op verschillende locaties. Aan deze Zuiderdijk van Drechterland (zo heet dit 22 km. lange deel van de Omringdijk) is over allerlei secties op 6 verschillende manieren aan versterking gewerkt. (totaal 13,7 km.)
Jarenlang al is de Zuiderdijk dus nu formeel onbegaanbaar en zijn verkeersdeelnemers met grote gele borden op afstand gehouden. Voor zover dat lukte. Want een Westfries hou je zommaar niet teugen! Het viel niet mee om recreatieve gebruikers al die tijd van de dijk te weren, vooral op stukken waar geen zichtbare werkzaamheden plaatsvonden. Ook nu in de aansluiting naar de binnenstad van Hoorn wordt gegraven en verplaatst wringen de fietsers zich een weg tussen het materieel door. Mensen zijn het goed zat, maar naar het zich nu laat aanzien is het einde echt in zicht. Er vinden, naar men zegt, alleen nog afrondende werkzaamheden plaats, zoals het profileren van de dijk, het asfalteren van wegen en fietspaden en het inzaaien van gras. Dat zou betekenen dat na vijf jaar alternatief rijden de renners van de Grôte DaikBoekel op 15 september weer langs het IJsselmeer kunnen fietsen. Ik hoop het….
wordt vervolgd….
