Jan Pannekeet 1925 – 2002  

Een van de belangrijkste werken die hij ons heeft nagelaten, Het Westfries woordenboek, waarin hij het Westfries voor het nageslacht categorisch vastlegde, droeg hij in 1984 op aan Truus en Carry… Op 12 februari waren Truus en Carry de boodschappers van zijn overlijden. …

Westfriese taal en het vlakke land werden hem lief

door Ina Broekhuizen

“Jan Pannekeet, schrijver in en over het West-Fries dialect, overleed vrijdag 1 februari op 76-jarige leeftijd. Hij schreef boeken en verhalenbundels in het West-Friese dialect. Grote bekendheid kreeg hij met zijn Westfries woordenboek (1984), waarin hij duizenden West-Friese woorden heeft vertaald in het Nederlands. In 1979 promoveerde Pannekeet tot doctor in de Nederlandse letteren. Zijn proefschrift ging over de woordvorming in het hedendaags West-Fries. Professor Weijnen, zijn promotor, noemde hem de eerste in het Nederlandse taalgebied die een systematisch opgebouwde monografie over woordvorming had geproduceerd. “En U hebt, eveneens als eerste, de tot nu toe stiefmoederlijke behandelinhg van de dialectkunde doorbroken.” Als schoolmeester in Hoogkarspel en Lutjebroek, en later als leraar Nederlands in zijn geboortestad Alkmaar, noteerde Pannekeet wat hij hoorde aan taal. Zijn gegevens verwerkte hij in korte en lange verhalen. In de zaterdagedities van het Noordhollands Dagblad schreef hij lange tijd verhalen over het dialect, die later werden gebundeld tot het boekje “Konkeltoid”. Bijzonder was ook dat Pannekeet oud Nederlandse kluchten bewerkte in het West-Friese dialect. Daarnaast was hij ook een niet onverdienstelijk zanger en tekenaar. Jan Pannekeet werd begraven in Hoogkarspel.”