Tijdens de afrondende werkzaamheden van de dijkversterking werden vorige week diverse kabels en leidingen in de teen van de dijk gelegd. Bij de graafwerkzaamheden kwamen al muren van huizen uit de 17e en 18e eeuw tevoorschijn. Archeologisch onderzoek volgde en daarbij werd een skelet aangetroffen. Vooral de vreemde ligging van het hoofd dat bij het bekken lag, een onnatuurlijke houding, fronste de wenkbrauwen van de archeologen. Tal van opties waarom deze doden hier lagen werden doorgenomen. Anderhalve kilometer noordelijker langs de dijk, stond de galg. Hier werden tot in de 18e eeuw misdadigers opgehangen. Dit zou een verklaring voor de losse schedel kunnen zijn. 

 

Ook konden hier drenkelingen zijn begraven. Enkele dorpsbewoners meenden dat hier tijdens de Tweede Wereldoorlog landverraders waren doodgeschoten en begraven. Echter, de gevonden begraving van een kind sloten deze opties uit.

 

Het archeologisch onderzoek wijst erop dat het een binnendijkse begraafplaats was. De vondst van resten van middeleeuwse houten huizen uit de 12e-13e eeuw in de buurt leidde tot de veronderstelling dat het hier mogelijk om een deel van een kerkhof van het oude dorp ging. Het gaat om systematische christelijke begravingen, de doden liggen namelijk met het gezicht naar het oosten. Dit is de christelijke begraafwijze, waarbij de dode bij de Herrijzenis de Verlosser uit het oosten – Jeruzalem – zal zien. 

 

Tevens is een bakstenen muur uit 'kloostermoppen' gevonden, mogelijk behorend tot een oud gebouw. Archeologen vermoeden nu dat het hier gaat om het restant van het voormalige kerkhof van Oosterleek, voordat het oude dorp in de 15e eeuw door de zee werd verzwolgen. Men verplaatste de dijk, maar het binnendijkse deel van het kerkhof bleef gewijde grond en tot in de 17e eeuw begroef men hier de doden.