Vlakte van sneeuw en warme gloed
met koud vuur in het westen
en het ijs en het schijnsel.

Wat een sublieme schoonheid.
De dijkstenen zijn hard en glad.
Glimmend hurken ze in stilte,
houden hun adem in.

Warme handen houden
mijn schoenen gevuld met
knarsende voetstappen.
Verdiept in de verte
loop ik met het oog vooruit
naar het brandpunt.

Dirk Visser, Bovenkarspel

Bron: Noordholland in honderd29 gedichten