Op zoek naar een vorm om kleine dijkverwante waarnemingen op schrift te stellen, bedachten we de daiku. Een daiku is een Noordhollandse afgeleide van de Japanse haiku. Een haiku is een heel compact 3 regelig gedichtje van 17 lettergrepen, in een verdeling van 5 – 7 – 5 . Een haiku beschrijft in eenvoudige rake woorden en heldere details een korte observatie; een moment, een situatie of een stemming. Meestal wordt in een haiku een natuurscène beschreven.  Zoals een schilder een indruk met wat snelle penseelstreken wil neerzetten doet een haikudichter dat met woorden. Ook bij de daiku gaat het meestal om de beschrijving van een natuurwaarneming, een (natuur)moment dat bij de dichter nog gebrand staat op het netvlies, nasuist in zijn oren of prikkelt op de huid. Voor de daiku geldt wel dat de inhoud altijd verband houdt met polders en dijken in een ruime zin: observaties, momentopnamen en ervaringen uit de polder. Wijdse landschappen, luchten, sloten en kanalen. Een zwaan op haar nest, pullen achter een eendenmoeder, het wuivend riet, een streep zon over een akker etc. Let wel: Zelfexpressie is niet het doel. Een goede daiku slaagt erin de lezer deelgenoot te maken van de ervaring/waarneming van de dichter zonder dat daarbij de dichter zelf in beeld komt. Haiku’s en daiku’s gaan over de wereld en niet over de dichter.